In de rubriek Twaalf punten maken we regelmatig kennis met een van de leden van OGAE NL aan de hand van twaalf pittige vragen. In deze aflevering is dat Bart Ensie.
1: Vertel wat over jezelf in een paar zinnen.
Ik ben Bart Ensie, 56 jaar en woon in Utrecht. Ik ben 35 jaar samen met mijn partner Fred en werk als Staf Arbeidsdeskundige. Mijn eerst gesproken woordjes waren niet papa of mama, maar waarschijnlijk Eurovisie Songfestival.
2: Heb je naast het songfestival nog andere hobby’s?
Reizen. Bezoeken van theater, popconcerten en bioscoop. Lezen en gezellig eten met vrienden.
3: Wie won in het jaar dat je geboren bent?
Sandie Shaw met Puppet on a string. Laatste festival in zwart/wit.
4: Wat is volgens jou de charme van het songfestival?
Het is een combinatie van diverse factoren. Goede liedjes en slechte liedjes. Indrukwekkende uitvoeringen en tenenkrommende acts. Het wedstrijdelement tussen landen. De spanning tijdens puntentelling. Verbazing, verbijstering, ontroering, ongeloof en heel veel plezier.
5: Wat is je eerste songfestivalherinnering?
Als 7-jarig jongetje mocht ik Teach-In zien optreden (traden als 1e op) en moest ik daarna naar bed. De volgende dag hoorde ik dat Nederland had gewonnen en stond het land op zijn kop. Het jaar erop mocht ik een paar liedjes zien (ik was verliefd op Sandra Reemer) en vanaf 1977 mocht ik de hele uitzending zien. Ik knipte artikelen uit de krant en de TV gids. Het festival heeft mij nooit meer losgelaten.
6: Heb je wel eens een (of meerdere) songfestival(s) bijgewoond?
Het eerste festival dat ik live in de zaal heb bijgewoond was 1998 in Birmingham. Nadien ben ik bij alle festival geweest (behalve 2002, 2012 & 2019). Het komende festival in Malmö wordt mijn 23e festival.
7: Wat is je ‘all times favorite’?
Dat is ‘I trein di Tozeur’ van Alice & Battiato (Italie 1984). Zangeres Alice heeft daarna een paar hele mooie cd’s gemaakt. Favoriete winnaar is nog steeds ‘L’oiseau et l’enfant’van Marie Myriam (Frankrijk 1977).
8: Welke act heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Uit Nederland kies ik voor ‘Calm after the storm’ van The Common Linnets. Alles klopte aan die uitvoering. Elke seconde. En internationaal: Australië 2019. Kate Miller-Heidke’s Zero Gravity. Qua lied niet bijzonder maar de act was heel indrukwekkend. De zangeres & haar backings vlogen heen en weer op mega hoge palen.
9: Welke songfestivalartiest mag jou ten huwelijk vragen?
Ik ben al gelukkig getrouwd… maar als ik vrijgezel was had ik geen nee gezegd tegen Marco Mengoni.
10: Welke songfestivalartiest had meer glorie verdiend?
Dat zijn er best veel. De eerste die mij te binnen schieten zijn Kaliopi (2012), Patricia Kaas (2009) en onze eigen Ruth Jacott (1993)
11: Wat is jouw leukste, aan het songfestival gerelateerde ervaring?
Een leukste herinnering in bijna 50 jaar songfestival is niet te doen. Dus ik noem er 3 kort:
In 1992 heb ik voor Nederland in de jury gezeten, wat superleuk was. Dankzij Jeroen Smits, een vriend die een van de oprichters is van Songfestivalweblog, heb ik sinds 2017 ieder jaar voor de website een aantal artiesten mogen interviewen. Zo heb ik o.a. gesproken met Duncan Laurence, Loreen, Käärijä en Sennek. Wat ik heel leuk vond om te doen. En de laatste jaren heb ik heel veel lol met mijn grote songfestival buddy, Dennis Heijnen. Die, samen met een groep enthousiastelingen, J’aime la Vlie, het songfestival feest op Vlieland heeft georganiseerd. Dat heeft ook hele mooie herinneringen opgeleverd.
12: Bambie Thug of Gåte?
Bambie Thug vind ik vreselijk…mijn bottom 3. Dus ga voor Gåte. Al zal die ook niet mijn favoriet zijn in mei.
