In de rubriek Twaalf punten maken we regelmatig kennis met een van de leden van OGAE NL aan de hand van twaalf pittige vragen. In deze aflevering is dat Haiko Roos.
1: Vertel wat over jezelf in een paar zinnen.
Ik ben Haiko, 49 jaar. Woon in de Betuwe, heerlijk in het groen samen met mijn man Michiel en onze hond Polle. Ik ben chef bij het RTL Ontbijtnieuws en tevens eindredacteur van het fijnste ochtendnieuwsprogramma.
2: Heb je naast het songfestival nog andere hobby’s?
Ik ben een fanatiek verzamelaar van muziek en film. Hou van veel genres, zowel bij muziek als qua film. Ik ben al bijna 40 jaar een enorme fan van Madonna. Ik volg haar dan ook naar veel steden tijdens tours. Hou sowieso van naar concerten en het theater gaan. Geniet van uitgebreid uit eten met een goede wijn erbij en ook kom ik tot rust met hardlopen en wandelen in de natuur.
3: Wie won in het jaar dat je geboren bent?
ABBA won in mijn geboortejaar met Waterloo. Als kind kon ik ABBA niet waarderen. Als ABBA opkwam werd ik zo boos, dat ik zelfs de stereotoren van mijn ouders van de plank heb geduwd. Mijn liefde voor ABBA is sindsdien niet gegroeid, haha!
4: Wat is volgens jou de charme van het songfestival? 
De verbroedering. Ik geniet ervan tussen mensen met andere nationaliteiten te staan, met ze te praten en te ontdekken dat we dezelfde favoriet hebben zonder dat het onze eigen vertegenwoordiging is.
5: Wat is je eerste songfestivalherinnering?
Ik heb dan meteen Bill van Dijk in mijn gedachten: Jij en ik. Ik vond dat nummer echt geweldig als kind. Ik was 8 en keek toen voor het eerst naar het festival. Zo spannend was het of Bill veel punten ging scoren. Helaas viel dat tegen, maar sindsdien keek ik ieder jaar.
6: Heb je wel eens een (of meerdere) songfestival(s) bijgewoond?
Mijn eerste keer was 2011, Dusseldorf was dichtbij. Daar woonde ik op de tribune de finale bij. Al snel volgden 2016 Stockholm, 2018 Lissabon, 2021 Rotterdam, 2022 Turijn en 2023 Liverpool.
7: Wat is je ‘all times favorite’?
Amina met Le Dernier Qui A Parlé. Dat blijft zo’n mooi mysterieus nummer. Verloor met eenzelfde puntenaantal van Zweden in 1991. Maar had net minder 12 punten.
8: Welke act heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Go_A! Dat nummer leek vooraf weinig kans van slagen te hebben. Tot in de zaal bij de voorronde het publiek helemaal uit zijn dak ging. Wat een geweldige ervaring was dat!
9: Welke songfestivalartiest mag jou ten huwelijk vragen?
Ik heb al een geweldige man, dus dat hoeft niet. Als ik dan toch hard nadenk, kom ik niet verder dan een danser in 2011 tijdens Rockefeller Street van Getter Jaani (Estland). Daar smelt ik telkens bij als ik zijn glimlach zie.
10: Welke songfestivalartiest had meer glorie verdiend?
Ik ben nog steeds verbaasd dat twee acts destijds niet naar het Songfestival mochten gaan. Double Date, ja het was vals, maar wat een knaller is E-mail to Berlin nog steeds. De andere doodzonde is toch Mijn Hart Kan Dat Niet Aan van Frederique Spigt. Dat blijft toch een van de mooiste Nederlandstalige liedjes ooit gemaakt.
11: Wat is jouw leukste, aan het songfestival gerelateerde ervaring?
Dat is toch wel bankzitten in Rotterdam in 2021. Het was natuurlijk coronatijd. We waren niks meer gewend. En ik mocht in de arena tijdens de shows en rehearsals op de bank zitten van de deelnemende landen. Ik voelde me zo veilig in de licht bevolkte arena in een kolkend Ahoy. Die week was echt magisch.
12: Sandra & Andres of Maxine & Franklin Brown?
Zo moeilijk, ik vond Sandra zo’n fantastische vrouw. Maar toch De Eerste Keer van Maxine en Franklin Brown. Dat blijft een feestje als het nummer opstaat.
ors. Overigens is deze hobby begonnen tijdens het luisteren naar Répondez-moi van Gjon’s Tears. Misschien komt die talenkennis ooit nog eens goed van pas, mocht een van deze landen ooit het Songfestival organiseren! (Al moet vooral Duitsland eerst maar eens proberen in het linker rijtje te komen…)
kelijk helemaal niet naar Turijn gaan, maar ik was wel lid geworden van OGAE en ik deed mee met de loting van de tickets. Gewoon om eens te zien hoe dat gaat. Toen ik vervolgens totaal onverwacht het mailtje met de betaallink ontving moesten mijn ouders wel even slikken, maar ze durfden (gelukkig) geen nee te zeggen. En reisde ik vervolgens dus helemaal alleen af naar Italië…
