DDD: De landen die uiteindelijk toch niet deelnamen aan het songfestival

Ditjes en Datjes Dinsdag
In de rubriek Ditjes en Datjes Dinsdag behandelen we iedere dinsdag in september diverse feitjes uit de geschiedenis van het Nationaal- en Eurovisie Songfestival.

Aan het Eurovisie Songfestival 2020 zouden 41 landen deelnemen. Hoeveel dat er komend jaar zullen zijn is nog niet bekend, maar er zijn een aantal landen die al een paar jaar afwezig zijn zoals Slowakije, Andorra, Monaco, Turkije en Bosnië-Herzegovina. Naar verwachting zullen we die landen in 2021 ook niet terugzien in Rotterdam. Er zijn ook landen die deel wilden nemen en soms zelfs al een lied hadden gekozen, maar die uiteindelijk toch niet zouden deelnemen. We zetten ze op een rij.

Libanon
Libanon wilde in 2005 debuteren op het Eurovisie Songfestival in Kiev. Aline Lahoud zou voor het land uitkomen met het Franstalige nummer ‘Quand tout s’enfuit’. Uiteindelijk besloot Libanon zich toch terug te trekken, omdat volgens de Libanese wet de nationale omroep niet gerechtigd is de deelname van Israël uit te zenden. Dit is tegen de regels van het Eurovisie Songfestival, omdat zowel in de halve finale als de finale alle inzendingen getoond moeten worden op de nationale tv. Libanon moest de kosten voor de inschrijving voldoen en het land werd door de EBU voor drie jaar geschorst, waardoor het land pas in 2009 terug mocht keren. Libanon heeft zich na de schoring echter nooit meer gemeld voor het liedjesfestijn.

Liechtenstein
Liechtenstein heeft als een van de weinige soevereine Europese landen nog nooit deelgenomen aan het Eurovisie Songfestival. Midden jaren ’70 onderzocht het land de mogelijkheden om deel te nemen en eind 1975 werd het lied ‘Little Cowboy’ van Biggi Bachmann geselecteerd waarmee men in 1976 zou debuteren in Den Haag. Liechtenstein kende echter geen nationale omroep en dat is, naast een actief EBU lidmaatschap, een voorwaarde om deel te kunnen nemen. Op 15 augustus 2008 kreeg het dwergstaatje wel haar eigen omroep: 1FLTV, echter is de omroep nog steeds geen actief lid van de EBU. Het is dan ook maar de vraag of Liechtenstein ooit terug zullen vinden in de deelnemerslijst.

Tunesië
Tunesië zou in 1977 het eerste Afrikaanse land zijn geweest dat zou meedoen aan het Eurovisie Songfestival. De nationale omroep had zich aangemeld, de voorberedingen voor een nationale finale waren al in gang gezet en loting had uitgewezen dat het land als vierde zou aantreden in Londen. Toen de Tunesische openbare omroep vernam dat ook Israël zou deelnemen, annuleerde Tunesië zijn debuut. Verdere interesse in deelname is zo ver bekend uitgebleven.

Bron: Songfestivalweblog

Israël op zoek naar liedjes voor Eden Alene

De Israëlische omroep Kan is op zoek naar liedjes voor zangeres Eden Alene. Zij zou in 2020 deelnemen aan het Eurovisie Songfestival, maar is één van de kandidaten die volgend jaar alsnog van de partij zal zijn. Volgens de huidige plannen volgt er een uitgebreide selectie voor de liedkeus. In eerste instantie worden zestien nummers uit het aanbod geselecteerd voor een eerste online-fase. Via een jury en een internetstemming blijven er vervolgens acht over voor de tv-selectie. Via twee halve finales blijven er vervolgens vier over die Eden Alene in de finale ten gehore zal brengen. In zowel de online-fase als de halve finales zullen andere artiesten de nummers vertolken.

Dit jaar won Eden Alene de talentenjacht Rising Star. Een maand later werd het lied gekozen: Feker Libi.

Bron: Songfestivalweblog

13 landen op Junior Eurovisie Songfestival; optredens vanuit eigen land

Het Junior Eurovisie Songfestival 2020 gaat in aangepaste vorm door. Door alle maatregelen rondom de coronacrisis doen er slechts dertien landen mee. Ook blijven alle deelnemers in eigen land en reizen ze dus niet af naar Warschau waar het festival op zondag 29 november gehouden wordt. Duitsland is er voor het eerst bij, maar Albanië, Australië, Ierland, Italië, Noord-Macedonië, Portugal en Wales haakten af ten opzicht van vorig jaar.

Alle dertien deelnemers zullen in hun eigen land optreden waarbij is afgesproken dat de omroepen zorgen voor een soortgelijk decor. De centrale presentatie en de intervalacts komen wel live vanuit Warschau.

Wie Nederland gaat vertegenwoordigen wordt op zaterdag 26 september bekend. Dan vindt de finale plaats vanuit Ahoy in Rotterdam. Andere deelnemende landen zijn: Armenië, Duitsland, Frankrijk, Georgië, Oekraïne, Kazachstan, Malta, Polen, Rusland, Servië, Spanje en Wit-Rusland.

Bron: Songfestivalweblog

DDD: Van de achtergrond naar de voorgrond én andersom

Ditjes en Datjes Dinsdag
In de rubriek Ditjes en Datjes Dinsdag behandelen we iedere dinsdag in september diverse feitjes uit de geschiedenis van het Nationaal- en Eurovisie Songfestival.

In de songfestivalhistorie zijn er veel artiesten geweest die eerst als backing optraden op het Eurovisie Songfestival en later als solo artiest op de voorgrond traden. Enkele voorbeelden zijn Kim Jackson (Ierland 1991), Hera Bjork (IJsland 2010), Cesar Sampson (Oostenrijk 2018), Lea Sirk (Slovenië 2018) en Surie (Verenigd Koninkrijk 2018).

In deze aflevering van DDD kijken we vandaag naar de Nederlandse artiesten die zowel als uitvoerend artiest als in de achtergrond te zien waren. Het meest bekend is Ruth Jacott, ze was in 1984 te zien bij meerdere optredens tijdens het Nationaal Songfestival. Jacott ging in 1992 ook mee als lid van het achtergrondkoor van Humphrey Campbell naar Malmö. Ze viel daar zo op dat Willem van Beusekom haar vrij snel naar het songfestival vroeg om een jaar later Nederland te vertegenwoordigen. Toen was Campbell één van de leden van haar achtergrondkoor.

Justine Pelmelay zat in 1988 in het achtergrondkoor van Gerard Joling. Eén jaar later wist ze de het Nationaal Songfestival te winnen en mocht ze met ‘Blijf Zoals Je Bent’ naar Lausanne.

Sandra Reemer was eerst drie maal als uitvoerende artiest te zien (1972/1976/1979) waarna ze in 1983 in het achtergrondkoor van Bernadette te zien en te horen was. Ook Linda Williams (1981) ging eerst als solo-artiest naar het liedjesfestijn, waarna ze in 1999 terugkeerde in het achtergrondkoor van de Belgische inzending: ‘Like the Wind’ van Vanessa Chinitor. Ook Patricia van The Hearts of Soul (1970) was te zien als backing bij onze zuiderburen, te weten in 1986 bij het winnende ‘J’aime La Vie’.

Er zijn ook een artiesten die meerdere keren mee gingen naar het Eurovisie Songfestival, maar het als solo artiest niet lukte om het Nationaal Songfestival te winnen, zoals Jody Pijper (NSF 1986), Lisa Boray (NSF 1992) en Roger Happel (NSF 1999).

Er zijn echter wel deelnemers die eerst te zien waren op het Nationaal Songfestival en die later ons land vertegenwoordigden. Zo zongen Marlayne en Marjolein Spijkers (Mrs. Einstein) al bij Laura Vlasblom’s ‘Gouden Bergen’

Ken jij nog voorbeelden van artiesten die zowel als solo-artiest en als lid van het achtergrondkoor op het songfestival te zien waren? Reageren kan onder dit bericht.

Bron: Songfestivalweblog

Finse finale op 20 februari

De Finnen kiezen op 20 februari hun inzending voor het komende songfestival. Net als vorig zal daarvoor Uuden Musiikin Kilpailu worden ingezet. De winnaar van 2020, Aksel Kankaanranta, krijgt zoals bekend geen voorkeurspositie. Mocht hij opnieuw willen deelnemen dan zal hij gewoon geselecteerd moeten worden. De finale wordt gehouden in Tampere.

Liedjes kunnen sinds gisteren worden ingezonden en daarvoor is een week de tijd. De vakjury selecteert vervolgens de liedjes die in Uuden Musiikin Kilpailu zullen strijden om Finland te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival 2021. In oktober zullen de kandidaten te horen krijgen of ze zijn geselecteerd, maar het grote publiek zal waarschijnlijk langer moeten wachten.

Bron: Songfestivalweblog

[unable to retrieve full-text content]

Bron: Songfestivalweblog

Estland kiest op 6 maart

De Esten kiezen op zaterdag 6 maart de inzending voor Rotterdam. Daaraan voorafgaand zijn er twee halve finales op donderdag 18 en zaterdag 20 februari. In totaal worden 24 kandidaten geselecteerd die verspreid zullen worden over de twee halve finales. Per voorronde gaan zes kandidaten door naar de finale. In de halve finales stemmen eerst jury en televoters. Voor de kandidaten die zich niet direct weten te plaatsen volgt een tweede stemronde waarin de televoters het voor het zeggen hebben. In de finale wordt in de eerste stemronde een top 3 gekozen door jury en televoting. Daarna is het de beurt aan de televoters om uit die drie de inzending van Estland te kiezen.

De inschrijving is vandaag geopend en loopt tot en met 6 november. Eerder was al bekend dat de winnaar van 2020, Uku Suviste, een plek in de halve finale krijgt mocht hij dat willen en een nummer instuurt dat aan de voorwaarden voldoet.

Op 12 november wordt bekend welke vierentwintig kandidaten deelnemen aan Eesti Laul 2021. Hoe die nummers klinken wordt uiterlijk 5 december bekend.

Bron: Songfestivalweblog

DDD: ‘Gente Di Mare’ in 1987 laatste bij Nederlandse jury songfestival

Ditjes en Datjes Dinsdag

Het nieuwe Eurovisie Songfestivalseizoen trappen we af met de nieuwe rubriek Ditjes en Datjes Dinsdag. Hierin behandelen we iedere dinsdag in september diverse feitjes uit de geschiedenis van het Nationaal- en Eurovisie Songfestival.

In de eerste aflevering gaan we terug naar de Nederlandse jurering van het Eurovisie Songfestival 1987 in Brussel. Ieder land moest 11 personen selecteren die alle liedjes moesten beoordelen. Onderzoeksbureau Intomart vond op verzoek van de NOS 6 vrouwen en 5 mannen die tot een opmerkelijke uitslag kwamen. Niet in de hoogste regionen (Ierland en Duitsland waren favoriet) zat de verrassing, maar in de laatste plaats: Italië. Dat land werd in 1987 vertegenwoordigd door Tozzi & Raf met het lied ‘Gente di Mare’. Het lied werd uiteindelijk derde in de einduitslag en zou later uitgroeien tot een ware songfestivalklassieker.

De jury, die 75 gulden vergoeding per persoon kregen, had een gemiddelde leeftijd van 29 jaar en Ralph Inbar trad op als niet meestemmend voorzitter en mocht de resultaten in de uitzending doorgeven. Dat ging echter niet vlekkeloos. Hij gaf Cyprus 10 punten, terwijl die er al 2 hadden gekregen. Na een opmerking van Frank Naef, die namens de EBU een oogje in het zeil hield, herstelde Inbar zich en kreeg Duitsland de Nederlandse 10 punten.

Ieder jurylid beoordeelde de liedjes met minimaal 1 punt en maximaal 5 punten. Het leverde de volgende Nederlandse uitslag op:
(Land/ Artiest/ Lied/ Resultaat NL jury/ Punten Eurovisie)
1. Ierland: Johnny Logan – Hold me now 48/ 12
2. Duitsland: Wind – Lass die Sonne in Dein Herz 46/ 10
3. Finland: Vicky Rosti & Boulevard – Sata Salamaa 40/ 8
4. Zwitserland: Carol Rich – Moitié, Moitié 38/ 7
5. Denemarken: Anne Catherine Herdorf & Bandjo – En Lille Melodi 33/ 6
6. Griekenland: Bang – Stop 32/ 5
7. Noorwegen: Kate Gulbrandsen – Mitt Liv 31/ 4
8. Israël: Lazy Bumps – Shir habatlanim 31/ 3
9. Cyprus: Alexia – Aspro- Mavro 30/2
10. Zweden: Lotta Engberg – Boogaloo 29/ 1
11. Verenigd Koninkrijk: Rikki – Only The light 29
12. Frankrijk: Christine Minier – Les mots d’amour n’ont pas de dimanche 29
13. België: Liliane Saint-Pierre – Soldiers of Love 27
14. Joegoslavië: Novi Fossili – Ja Zam Sa Ples 26
15. Oostenrijk: Gary Lux – Nur noch Gefühl 24
16. Portugal: Nevada- Neste barco à vela 22
17. Spanje: Patricia Kraus – No estás solo 22
18. IJsland: Halla Margrét – Hægt og hljótt 21
19. Turkije: Seyyal Taner & Lokomotif – Şarkım sevgi üstüne 18
20. Luxemburg: Plastic Bertrand – Amour Amour 18
21. Italië: Tozzi & Raf – Gente di Mare 17

Finland en Zwitserland haalde een kwart van de totaal behaalde punten met dank aan de Nederlandse jury en Italië en Joegoslavië die respectievelijk derde en vierde werden vielen bij Nederland dus totaal niet in de smaak.

Bekijk hier het gehele Eurovisie Songfestival 1987 met Vlaams commentaar van Luc Appermont:

(Bron: Trouw, 11 mei 1987 – met dank aan Marc de Jong)

Bron: Songfestivalweblog

Eind 2021 Amerikaanse versie songfestival op de buis

Na jaren van geruchten wordt een Amerikaanse versie van het Eurovisie Songfestival in 2021 dan toch werkelijkheid. De organisatie maakt bekend dat het idee is dat vertegenwoordigers van verschillende staten het tegen elkaar opnemen.

The American Song Contest moet rond Kerst 2021 voor het eerst te zien zijn. Zoals het plan er nu uitziet, moeten artiesten uit verschillende staten zich in vijf tot tien uitzendingen zien te plaatsen voor de halve finales. De staten die de halve finales overleven, strijden tegen elkaar in de grote finale.

Martin Österdahl, executive supervisor van het Eurovisie Songfestival, zegt dat het hoog tijd is dat de Verenigde Staten de kans krijgen om het Songfestival-spektakel te beleven. “We zijn blij dat we de juiste partners hebben gevonden om een nieuwe versie te maken, waar Amerikanen en fans wereldwijd van kunnen gaan houden.”

Het team dat het Amerikaanse Songfestival op poten gaat zetten, bestaat uit onder anderen producent Ben Silverman, bekend van zijn werk voor series als Ugly Betty, Jane The Virgin en de Amerikaanse versie van The Office, en Christer Björkman, die de edities van het Songfestival van 2013 en 2016 in Zweden produceerde.

Bron: Songfestivalweblog

[unable to retrieve full-text content]

Bron: Songfestivalweblog

Aanmelden en meer

Aanmelden bij OGAE NL
Mijn gegevens wijzigen
Afmelden bij OGAE NL

Juridisch

Privacystatement
Algemene voorwaarden

Overig

Bestuur
OGAE International