In de rubriek Twaalf punten maken we regelmatig kennis met een van de leden van OGAE NL aan de hand van twaalf pittige vragen. In deze aflevering is dat Paul Geerts.
1. Vertel wat over jezelf in een paar zinnen.
Rasechte Tilburger, opgeleid als journalist en jarenlang actief geweest als freelancer. Inmiddels geland in het hbo-onderwijs. Getrouwd met de enige echte songfestivalkenner in dit huishouden. Drie uitgevlogen meiden en drie kleindochters, respectievelijk geboren in de jaren waarin Céline Dion, Carola Häggkvist, Paul Harrington & Charlie McGettigan, Måns Zelmerlöw, helemaal niemand en Måneskin wonnen.
2. Heb je naast het songfestival nog andere hobby’s?
Als popjournalist in ruste ben ik nog altijd op zoek naar nieuwe muziek. En die is er gelukkig genoeg, ook – of vooral – buiten het songfestival om. Daarnaast ben ik een lezer, een serievolger, een bescheiden sporter, een theater-, café- en restaurantbezoeker. En als ik tijd over heb, dan krijgen die digitale foto’s ook nog eens een plekje in dat zelf vormgegeven fotoboek van dode bomen.
3. Wie won in het jaar dat je geboren bent?
Gigliola Cinquetti – Non ho l’età
4. Wat is volgens jou de charme van het songfestival?
Meer nog dan de muziek is dat het gevoel van saamhorigheid. Als de Europese gedachte ergens te vinden is, dan is dat bij het songfestival. Al vertoont die saamhorigheid door het politieke klimaat – en misschien ook wel door de EBU – inmiddels wel wat barstjes. En het zou best nog wel wat inclusiever mogen. Maar toch, in de steden waar het songfestival georganiseerd wordt, gaan fans meestal met elkaar om alsof er geen grenzen bestaan.
5. Wat is je eerste songfestivalherinnering?
Begin jaar zeventig, de gebruikelijke gezinssituatie met chips en nootje voor de televisie. In het laatste jaar van de basisschool heb ik tijdens de weekviering met drie klasgenoten een uitvoering van Save Your Kisses For Me gedaan. De onderwijzer vond onze versie vooral iets te intiem. Nou ja, ik heb er geen trauma’s aan overgehouden.
6. Heb je wel eens een (of meerdere) songfestival(s) bijgewoond?
Mijn eerste songfestival was in 2000 in Stockholm, toen nog zonder halve finales. In 2013 zag ik in Malmö hoe Anouk Nederland na jaren weer eens de finale inzong. Daarna volgden Wenen (2015), Stockholm (2016), Lissabon (2018), Rotterdam (2021) en Turijn (2022). Dit jaar Liverpool, maar de prijzen van de tickets rijzen schandalig de pan uit, dus het zou zomaar eens de laatste keer kunnen zijn.
7. Wat is je ‘all times favorite’?
Dat is niet te doen, dus een lijstje van drie:
- France Gall – Poupée de cire, poupée de son,
- Gjon’s Tears – Tout l’univers
- Margaret Berger – I feed you my love
8. Welke act heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Het nummer vond ik niets, maar de Australische Kate Miller-Heidke liet in 2019 goed zien wat er tegenwoordig technisch allemaal mogelijk is. Tijdens de uitvoering van Zero Gravity creëerde ze haar eigen universum, waarbij podium en publiek volledig uit beeld verdwenen. De trend is dat er steeds grotere decorstukken het podium opgehesen worden. Daarvan ben ik dan weer geen voorstander. Dat zou de EBU van mij een halt mogen toeroepen.
9. Welke songfestivalartiest mag jou ten huwelijk vragen?
Stoken in een goed huwelijk? Dacht het niet.
10. Welke songfestivalartiest had meer glorie verdiend?
J’ai Cherché van Amir (zie vraag 9) had in 2016 van mij mogen winnen, maar is evengoed een klassieker.
11. Wat is jouw leukste, aan het songfestival gerelateerde ervaring?
Dat zijn er nogal wat, maar Amsterdam Calling is altijd bijzonder, vooral vanwege het enthousiaste publiek. Het maakt niet zoveel uit wie er op het podium staan, iedereen krijgt evenveel bijval. Het is vooral ook mooi om te zien hoe de artiesten daar zelf op reageren. Jong of oud, ze zijn bijna zonder uitzondering geëmotioneerd door het warme bad waarin ze zijn beland. Amsterdam Calling is bovendien betaalbaar, dus altijd leuk om met vrienden naar toe te gaan. Een recept kortom voor een geslaagde avond.
12. Euphoria of Tattoo?
Euphoria, omdat het stilistisch de nieuwe tijd typeert. Niet dat het zo origineel was, maar Loreen zette het wel sterk neer. Daarvoor had ze niet veel meer nodig dan zichzelf en natuurlijk haar specifieke dansstijl. Het nummer werd bovendien wereldwijd een hit en dat was lang niet meer gebeurd. Tattoo zit gehaaid in elkaar en zal ongetwijfeld een hit worden, maar is wel minder verrassend. Mocht het winnen dan staat ze zij aan zij met Johnny Logan en heeft Zweden net zo vaak gewonnen als Ierland. Dat zou dan weer wel bijzonder zijn.