Twaalf punten voor… Gerben Eilander

In de rubriek Twaalf punten maken we regelmatig kennis met een van de leden van OGAE NL aan de hand van twaalf pittige vragen. In deze aflevering is dat Gerben Eilander.

1: Vertel wat over jezelf in een paar zinnen.
Ik ben geboren en getogen in het mooie Gelderse Hattem. Via de PABO ben ik in 2000 in de kinderopvang terecht gekomen. Van 2006 t/m 2009 heb ik een acteursopleiding gedaan in Amsterdam aan De Trap, om in 2010 weer in de kinderopvang terug te keren. Na een zware operatie in 2011, ben ik in 2012 verhuisd naar Amsterdam, waar ik inmiddels dus al weer 10 jaar woon. Volgend jaar verhuis ik terug naar Hattem, waar ik een nieuwbouwwoning heb gekocht. Heel veel zin om die lekker te gaan inrichten!

2: Heb je naast het songfestival nog andere hobby’s?
Ik acteer en zing heel graag. Ik heb de afgelopen jaren mooie rollen kunnen spelen in een aantal musicals, waaronder Jesus Christ Superstar, Annie en Snorro. Verder heb ik gespeeld in een aantal korte films en commercials. En in september speel ik met mijn theatergroep Witte Kip weer een zelf geschreven voorstelling. Daarnaast zing ik veel onderweg. Als er in Amsterdam iemand hardop zingend langs je heen fietst, zou het zomaar kunnen dat ik dat ben.

3: Wie won in het jaar dat je geboren bent?
Ik ben geboren in een echt winnaarsjaar! Nederland won met Ding a dong van Teach In!

4: Wat is volgens jou de charme van het songfestival?
Er is zoveel dat ik leuk vind aan het Songfestival. De puntentelling (en het ieder jaar weer niet eens zijn met de einduitslag), de circusacts, de valse noten, modulaties tellen (zijn er steeds minder van!), de bubbel waarin je terecht komt wanneer je naar het gastland afreist… En wat ik als kind al fascinerend vond waren al die deelnemende landen met bijbehorende vlaggen. Hoe meer hoe beter! Inmiddels vind ik de Olympische gedachte (meedoen is belangrijker dan winnen) echt heel fijn. En dat iedere artiest voor altijd onderdeel is van de grote Eurovisiefamilie.

5: Wat is je eerste songfestivalherinnering?
Ik weet nog heel goed dat de Herreys wonnen met Diggi-Loo Diggi-Ley. Ik denk niet dat ik de show heb gezien, maar op tv werd wel het winnende liedje getoond.

Drie frisse jongens, alle drie een andere kleur overhemd aan, maar alle drie op gouden schoenen. Fascinerend! Pas jaren later had ik door dat ze daar ook nog over zongen.

6: Heb je wel eens een (of meerdere) songfestival(s) bijgewoond?
Ik was erbij in 2016, 2018 en 2021. Hopelijk volgend jaar weer!

7: Wat is je ‘all times favorite’?
Ik roep al jaren dat Eres Tu voor mij de ultieme songfestivalplaat is. Een eervolle vermelding is er echter voor het winnende lied van 1961. Nous Les Amoureux van Jean-Claude Pascal. Een jaar of wat geleden kwam ik erachter dat dit nummer over de verboden liefde tussen de zanger en zijn vriend gaat. Heel Europa stemde erop, zonder te weten dat dit het achterliggende verhaal was. Een prachtig protest met terugwerkende kracht.

8: Welke act heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Wat me bij deze vraag meteen te binnen schiet is het optreden van Michael Schulte tijdens de finale in 2018 in Lissabon. Ik stond in de zaal en de tranen biggelden me over de wangen. You let me walk alone was een mooi, klein liedje, oprecht gebracht. Duitsland kan het echt nog wel!

9: Welke songfestivalartiest mag jou ten huwelijk vragen?
Formeel gezien geen songfestivalartiest, (hij zou in de 2020-editie meedoen), maar Diadato heeft enorm veel indruk op mij gemaakt. Wat een stem! Ik geloof meteen alles wat hij zegt (ook omdat ik geen Italiaans versta, maar dat terzijde). Zijn Fai Rumore was echt mijn favoriet dat jaar en ik denk ook echt dat Italië had kunnen winnen. De uitvoering die te zien was in de eerste halve finale van het afgelopen jaar, was voor mij het hoogtepunt van de 2022-editie.

10: Welke songfestivalartiest had meer glorie verdiend?
Dat zijn er wat mij betreft teveel om op te noemen. Ik hou het dus maar even bij de afgelopen editie. Malik Harris verdiende voor Duitsland absoluut meer dan de laatste plaats die hij behaalde.

11: Wat is jouw leukste, aan het songfestival gerelateerde ervaring?
Ik wil hier echt J’aime La Vlie noemen! In 2019 ben ik voor het eerst geweest en dit jaar weer. Het is op en top songfestival, maar dan even een keertje zonder de hysterie (die overigens ook heerlijk is). Het leuke op Vlieland is, dat de artiesten echt ook onderdeel zijn van de bubbel. Je komt ze overal tegen, maakt een praatje en zit naast ze op een terras. Daarnaast raak je eens in gesprek met mensen die je eigenlijk alleen van gezicht kent. Daar blijken echt hele leuke mensen tussen te zitten!

12: Frida Boccara, Salomé of Lulu?
Ah, de drie zangeressen die samen met Lenny Kuhr het festival van 1969 wonnen! Lulu schijnt niet meer met het songfestival geassocieerd te willen worden, dus die valt af. Dan is de meest cultureel verantwoorde keuze natuurlijk Frida Boccara, dus kies ik voor Salomé. Want ik zeg altijd maar: Wansmaak is ook smaak!