Terug naar het Eurovisie 1975
Chiel Troost en Jeroen Smits spreken in de voorlopig laatste aflevering van de podcast van Songfestival Troubadours met Getty Kaspers, de zangeres van Teach-In. Hoe ging het achter de schermen in het jaar dat Nederland het Eurovisie Songfestival won met Ding-a-dong? Dat hoor je vanaf donderdag in je favoriete podcast-app. Maar wat was 1975 voor een songfestivaljaar?
Intrede van de Douze Points
Het Eurovisie songfestival in 1975 kende een grote verandering. De puntentelling, die ook op dit moment nog wordt gehanteerd, werd geïntroduceerd. Dat hield in dat aan de beste tien liedjes door ieder land punten werd gegeven: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten.
Nederland maakt favorietenrol waar
Nederland werd vertegenwoordigd door de groep Teach-In, die in de nationale finale Albert West en Debbie had verslagen. Op de nationale finale werd het lied gezongen in het Nederlands, maar voor het Eurovisie Songfestival werd in verband met de vrije taalkeuze gekozen voor de Engelse versie van “Ding-a-dong”. De groep wist de hoge verwachtingen in Stockholm waar te maken en behaalde vanaf de eerste startpositie de 4e overwinning binnen voor Nederland.
Turkije debuteert
In 1975 maakte Turkije haar debuut op het Eurovisie Songfestival. Semiha Yanki had de eer haar land te vertegenwoordigen en kwam met grote verwachtingen naar Stockholm. Het Turkse debuut eindigde in een deceptie voor Semiha, aangezien ze enkel van de jury uit Monaco punten kreeg.
Tweede plek voor The Shadows
The Shadows, bestaande uit Hank Marvin, Bruce Welch, Brian Bennett en John Farrar stonden bekend als de meest bekende instrumentale groep van Europa. Zij waren jarenlang de vaste begeleidingsgroep van Cliff Richard (ESF 1968 en 1973). Met het lied “Let me be the one” sloten ze een moeilijke periode af en scoorde ze hun eerste hit in 8 jaar. “Let me be the one” behaalde de 12de plaats in de Britse hitlijsten.
Ann Christy en Joy Fleming aan de start voor de buurlanden
Ann Christy maakte in 1971 haar debuut in de Vlaamse voorronde met het lied “Dag vreemde man” en behaalde de 2e plaats. In 1973 probeerde ze het nogmaals, met de liedjes “Meeuwen” (3e plaats) en “bye bye” (4e plaats) wist ze opnieuw het Eurovisiepodium niet te halen. Onder het mom van drie keer is scheepsrecht nam Ann in 1975 opnieuw deel aan de voorselectie voor het Eurovisie Songfestival. Het liedje “Als je eenzaam bent” strandde op de 3e plaats. Met “Gelukkig zijn” had Ann meer succes en kon ze haar ticket naar Stockholm gaan boeken. Daar zong ze haar lied, dat ze gedeeltelijk in het Nederlands en gedeeltelijk in het Engels zong, naar een veertiende plaats. Ondanks deze enigszins teleurstellende uitslag oogstte Ann veel succes in Vlaanderen onder andere met het lied “De roos”. In 1982 werd Ann echter ernstig ziek en overleed op 7 augustus 1984.
Joy Fleming won de Duitse voorronde waaraan ook Mary Roos, Katja Ebstein, Jürgen Marcus, Séverine en Marianne Rosenberg meededen. “Ein Lied kann eine Brücke sein” is nog steeds een van de meest populaire Duitse songfestivalliedjes. In 2001 en 2002 deed ze opnieuw aan het nationale songfestival in Duitsland, maar de winst zat er toen niet in.
