In de rubriek Twaalf punten maken we kennis met een OGAE’er aan de hand van twaalf vragen. Deze maand is dat John van Uden.
1: Vertel wat over jezelf in een paar zinnen.
Mijn naam is John, Bourgondische Brabander met een fijne man, drie dochters en twee konijnen. Ik werk bij de altijd bruisende Fontys Academy of the Arts in Tilburg, waartoe onder andere Rockacademie, Conservatorium, Musicaltheater en Dance Academy behoren. Tussen 2014 en 2024 was ik bestuurslid van OGAE NL en betrokken bij de organisatie van Amsterdam Calling.
2: Heb je naast het songfestival nog andere hobby’s?
Te veel. Ik ben een fervent moestuinier en fanatiek pop- en pubquizzer. Soms organiseer ik zelf een pubquiz of een songfestivalfeestje in Café Peanuts in Tilburg. Wekelijks maak ik de podcast John & Paul hebben woorden waarin ik en mijn podcast- en levenspartner ontwikkelingen bespreken in taal en communicatie, soms samen met interessante gasten. Sinds enige tijd heb ik een ernstige AI-verslaving.
3: Wie won in het jaar dat je geboren bent?
Dat was de Franse Isabelle Aubret met Un Premier Amour. Ze won met een enorme overmacht, maar ontving van Nederland geen punten. Maar de Nederlandse Spelbrekers kregen voor Kleine Kokette Katinka van helemaal niemand punten.
4: Wat is volgens jou de charme van het songfestival?
Al die verschillende talen en culturen hebben in de loop der jaren toch vaak geleid tot een gevoel van verbroedering en saamhorigheid, hoe kortstondig ook. En daar was het festival ook voor bedoeld. Helaas lijkt dat in dit tijdperk van polarisatie nu averechts te werken. De politiek is het festival binnengeslopen en lijkt dat voorlopig niet te zullen verlaten. Heel jammer voor de sfeer en dodelijk voor het onschuldige en aandoenlijke karakter van het evenement.
5: Wat is je eerste songfestivalherinnering?
De winst van Vicky Leandros met Aprés Toi voor Luxemburg in 1972. Het was de eerste keer dat ik voor het festival mocht opblijven en Vicky was toen ook mijn favoriet en is dat altijd gebleven. Tja, eerste liefde…
6: Heb je wel eens een (of meerdere) songfestival(s) bijgewoond?
Zeker. Negen maal in totaal. De eerste was in Stockholm in 2000, het jaar van Linda Wagenmakers. Tijdens het optreden van Kroatië (saai!) stond ik voor een plaspauze naast Eddy Ouwens (producer van Teach-In) die vertelde dat de uitzending in Nederland was stopgezet omdat er een vuurwerkfabriek was ontploft. Ik dacht dat het een slechte mop was.
7: Wat is je ‘all times favorite’?
Zoals gezegd behoort Aprés Toi voor mij tot de klassiekers. Maar de eerste Australische inzending, Tonight Again van Guy Sebastian en J’ai Cherché van Amir zijn voor mij onmisbaar op elk songfestivalfeestje.
8: Welke act heeft het meeste indruk op je gemaakt?
In 2015 maakte de Servische Bojana Stamenov met Beauty Never Lies op mij een verpletterende indruk tijdens Eurovision in Concert in de Melkweg. Een jaar later strikten we haar voor Amsterdam Calling. Ze bleek een heel lieve, grappige en muzikale persoonlijkheid!
9: Welke songfestivalartiest mag jou ten huwelijk vragen?
Ach, ik ben al heel gelukkig getrouwd, dus ik vrees dat ik ook Douwe Bob zal moeten afwijzen.
10: Welke songfestivalartiest had meer glorie verdiend?
Uiteraard Joost Klein, maar die is in deze rubriek al eerder genoemd. Daarom kies ik voor Kate Ryan, die ik met Je T’Adore echt een finaleplaats had gegund.
11: Wat is jouw leukste, aan het songfestival gerelateerde ervaring?
In 2016 begon Douwe Bob in Stockholm zijn eigen café tijdens de festivalweek met een kelder waarin hij en andere deelnemers optraden, waaronder Amir, waarmee hij Une Belle Histoire zong en Hey Jude. Over verbroedering gesproken!
12: Euphoria of Tattoo?
Euphoria is natuurlijk een klassieker, die het songfestival weer een nieuwe koers gaf en ook een nog breder publiek. Maar ik kies toch voor Tattoo, omdat dat een spannender nummer is, waarin veel gebeurt en dat een geweldige climax kent. Loreen is sowieso een geweldige zangeres.