12 punten van… Wishal Sewbalak
Iedere maand zetten we één van de Nederlandse OGAE-ers in de schijnwerpers. Deze maand is het Wishal Sewbalak!
1: Vertel wat over jezelf in een paar zinnen.
Ik ben Wishal Sewbalak, geboren en opgegroeid in Den Haag, groot geworden in Antwerpen en nu al geruime tijd woonachtig in Rotterdam en Stavanger. Ik ben bestuurder van een GGZ-instelling, scholenkoepel en TBS-kliniek en daarnaast ben ik praktiserend psychiater. Mijn grootste geluk haal ik uit mijn familie, vrienden, vriend en hond.
2: Heb je naast het songfestival nog andere hobby’s?
Het songfestival is 365 dagen per jaar onderdeel van mijn leven. Ik word blij van muziek. Maar daarnaast sport ik graag (wielersport, fitness, tennis), ga ik vaak naar het filmhuis & naar historische musea, hou ik van geschiedenis en ik onderneem veel citytrips.
3: Wie won in het jaar dat je geboren bent?
Johnny Logan met What’s another year. In het jaar dat hij won in mijn geboortestad.
4: Wat is volgens jou de charme van het songfestival?
Als we Malmo 2024 vergeten, dan is de charme van het Songfestival zonder twijfel dat het symbool staat voor positiviteit, vrolijkheid, grensverleggende grensvervaging, inclusie, openheid, acceptatie en vriendschap. Songfestivalgerelateerde activiteiten en bijeenkomsten staan garant voor een warm bad van plezier en het gevoel dat je mag zijn wie je bent. Oh ja, en voor je het vergeet: de muziek, in al zijn diverse genres, is ook vaak niet verkeerd.
5: Wat is je eerste songfestivalherinnering?
De reprise van Hold Me Now. Mijn zus wilde dat jaar graag het Songfestival kijken, maar als kleine jongen vond ik het maar suf. Ze dwong in elk geval af dat ik het winnende liedje hoorde en dat herinner ik me nog levendig.
Een van mijn warmste songfestivalherinneringen is het optreden van Ruth Jacott in Millstreet 1993. De hele familie, allemaal Surinaamse Nederlanders, was zo trots als een pauw toen zij daar op onnavolgbare wijze Vrede de Europese huiskamers inknalde.
6: Heb je wel eens een (of meerdere) songfestival(s) bijgewoond?
Ik ben bij de festivals van Tel Aviv, Rotterdam, Turijn en Malmo geweest. Malmo is daarbij de dissonant: niet alleen de onterechte diskwalificatie van onze Joost, maar de hele week was de sfeer negatief, geladen, bedrukt en grimmig. Dat stond haaks op hoe Songfestivalweken normaal gesproken zijn. Maar de herinneringen aan 2019, 2021 en 2022 blijven hoogtepunten waar ik met plezier aan terugdenk.
7: Wat is je ‘all times favorite’?
Het is bijna onmogelijk om uit die duizenden liedjes van verschillende genres er slechts een te kiezen, maar toch heb ik er een: Den Vilda van One More Time, de Zweedse inzending uit 1996. Dat nummer is zo melodieus en betoverend: het raakt me elke keer weer.
8: Welke act heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Welke act ik ook noem, ik doe er altijd anderen mee te kort. Maar ik vond het wel een heel ontroerend moment toen Mickey Joe Harte (Ierland 2003) zijn tranen wegveegde en een brok in zijn keel wegslikte op het moment dat hij tijdens zijn liedje herinnerd werd aan zijn kort daarvoor overleden vader.
9: Welke songfestivalartiest mag jou ten huwelijk vragen?
Mahmood, si.
10: Welke songfestivalartiest had meer glorie verdiend?
Joost Klein. En dat behoeft geen toelichting, denk ik zo.
11: Wat is jouw leukste, aan het songfestival gerelateerde ervaring?
Samen met mijn zus in 2019 Duncan zien winnen in Tel Aviv. Wie had begin deze eeuw durven denken dat Nederland ooit nog zou winnen. En omdat mee te maken met mijn beste maatje, maakte het helemaal af.
12: Satellite of Taken by a Stranger?
Satellite. Een van de beste popsongs die het Songfestival ooit gewonnen heeft.
Ook eens meedoen met de 12 punten? Meld je aan via Erwin@ogae.nl!