Zestig jaar geleden werd ik geboren in het Limburgse land! Ook tegenwoordig probeer ik regelmatig beneden de rivieren te vertoeven: in Venlo, waar m’n ouders nog wonen én in het bourgondische Maastricht.
Meer dan veertig jaar geleden vertrok ik naar Amsterdam voor het echte geluk en een baan in het onderwijs, waar ik op mijn eerste school lief en leed deelde met kindertjes uit vooral Suriname, Marokko en Turkije. Na tien jaar vond ik een nieuwe uitdaging: directeur van een basisschool. Gelukkig ben je nooit te oud om een nieuwe uitdaging aan te gaan en ben ik sinds april ’25 werkzaam in ’t Conservatorium Hotel!
Was ik in Limburg nog een ochtendmens, inmiddels weet ik de avonduren ook prima te benutten. De sportschool, het Vondelpark en zwemvereniging ‘Upstream’ bezoek ik regelmatig. In het weekend maak ik tijd voor een andere passie: vegan koken, of bezoek een goed restaurant. In Amsterdam ben ik regelmatig in theater en bioscoop te vinden en ook actief als dj in café ‘de Queenshead’ én ‘Prik’.
Mijn eerste herinnering aan het Songfestival is uit 1975 waar m’n ouders en ik, nadat alle liedjes voorbij waren gekomen, naar bed gingen… ‘omdat Nederland toch niet zou winnen…’ Hoe groot was de teleurstelling de volgende morgen… Als dj begon ik met draaien in café Rouge waar de Eurovisienummers altijd voorbij kwamen en waar, als eerste in Amsterdam, de finale van ‘Melodifestivalen’ op groot beeld uitgezonden werd. In die kroeg vond ook ‘Eurovision in Concert’ z’n oorsprong. Vanaf Kopenhagen (2014) bezoek ik het Eurovisie Songfestival, met uitzondering van Kiev. Een hele week onderdompelen in Eurovisie is elke keer weer een waanzinnige belevenis. Dat ik deel mag uitmaken van de OGAE-dj’s maakt ’t feestje elk jaar nog completer!
